Samen.
Op 24 januari 1960 werd je geboren, ik was anderhalf en vanaf die dag waren we samen.
Samen in de zandbak en met de barbies spelen.
Samen in één kamer slapen.
Samen naar de lagere school in de Gaarde en na de verhuizing naar Mariahoeve, de laatste groep op de Kennedyschool.
Samen naar de Mavo op de Johanna Westermanschool.
Samen de puberteit in, samen uitgaan, jij op lage schoenen en ik op hoge hakken. Want jij vond het toen vreselijk dat je zo lang was.
Samen de discotheek Hairway op stelten zetten, en achter de bar staan en iedereen van drank voorzien.
Samen vriendjes en geheimpjes delen.
Samen in de tent, daarna met Ed, je grote liefde in ons midden.
Samen beginnen in het Bronovo ziekenhuis, allebei op de röntgenafdeling, jij achter en ik voor op de afdeling.
Samen naar BZK, Wim kwam erbij en met z'n vieren hadden we het gezellig. Met z'n vieren naar Brühl, de Keukenhof en de smokkelroute rijden in België en zo door naar Brugge, waar we ons als echte toeristen gedroegen.
Samen nog even een stacaravan in Oosterhout.
Samen kinderen krijgen, eerst Dennis, een jaar later Chantal, weer een jaar later Laura en twee jaar later Raemond.
Samen met de kinderen op de tuin bij opa en oma.
Samen hebben we veel gedeeld, alleen het laatste anderhalf jaar moest jij deze vreselijke ziekte alleen dragen en kon ik niets voor je doen. Alleen bij je zijn en veel samen praten, lachen en veel lunchen, want overal vonden we wel lekkere broodjes.
Lieverd, jou als zusje hebben is geluk hebben.
Nee lach het niet weg. Het is echt.. je bent een bijzonder mens.
Hoop dat je nu samen bent met papa.
Bedankt dat we al die jaren samen mochten zijn.
We staan niet altijd stil bij het woordje "samen". Maar het is een groot gemis als "samen" uit je leven is.
Dag lieve Karin, ik zal je ontzettend gaan missen.
Lieve Ed, Dennis, Laura, Lot en de kleine, Carpe Diem, we houden van jullie en we zijn er voor jullie.